Sunday, June 17, 2007

SETIA

Tawamu masih bisa kudengar
Diantara bunga cengkeh yang mekar
Manis mengalir dari aroma tubuhmu
Membuatku mabuk dan dahaga akan cintamu

Bagai saguer yang mengalir di bambu
Memanasakan setiap nadi dalam tubuh
Membuatku berpikirpun tak mampu
Menyebut namamu lidahpun kelu

Kartu pos bergambar gunung Klabat
Hanya selembar fotomu sebagai obat
Kala kerinduan datang menggoda
Membuat berdebar jantung di dada

Pasir pantai Bunaken menjadi saksi
Kala kita sepakat mengikat janji
Untuk sehidup dan semati
Bertekad untuk tak mengikari

Duhai kasihku, bukti kesetiaanmu
Membuatku selalu ingin mendekapmu
Agar kau bisa rasakan cintaku bergetar
Yang terus ku jaga agar tak pernah pudar.


Jakarta, 17 Juni 2007

MENANTI CINTA

Air mata ku jatuh menghempas
Tak mampu ku tahan walau kuingin
Mengapa harus ada pertemuan
Kalau perpisahan selalu menanti?

Kepergianmu merenggut harapan hidupku
Aroma kepedihan itu nyata
Untaian kata-kata penghiburanmu
Menguap bersama datangnya kepedihan

Menelusuk ke dalam relung kalbu
Tak mampu menghalau cintaku
Bening suaramu masih terngiang
Berusaha kuingat semua yang kau bilang

Bukan aku ingin menghamba atas nama cinta
Tapi rasa itu kuanggap anugerah terindah
Pedih namun nikmat di setiap nadi ku rasa
Tak ingin ku berharap patah

Kalaupun harus patah ku tak kan putus asa
Karena ku tahu masih ada cinta yang kan datang
Walau tak kan gantikan cintaku yang hilang
Aku tetap mencari dan menantinya

14 Juni 2007

Thursday, June 14, 2007

BA HARAP NGANA BALE PULANG

Ta hirup dalam-dalam wanginya vanili.
paksa masuk di setiap sudut hati
Biar hilang sesak di dada
Nyanda bisa lupa pa ngana pe wajah

Biar tu plein so hilang di balik awan
Ngana pe bibir masih terasa
Hangat menetap sampe kita pe hati
Ngana pergi bawa kita pe jiwa

Ngana janji hanya pergi rabu-rabu akang
Ini so musim vanili ulang
Ngana pe janji tinggal janji
Mar kita selalu tunggu

Ba harap trus ngana mo bale pulang
Kasih tepat ngana pe janji
Beking maju tanah Minahasa
Supaya semua ta ingat indahnya Bunaken

Pete cingke di kobong
Ba harap trus nyanda omong kosong
Manisnya masa panen semanis ngana pe janji
Mar ngana so lupa ada beking janji

Pulang jo
Riki rambut ba putih torang ada ba tunggu
Torang so mo masak tenetuan deng bakar cakalang
Tuk sambut ngana waktu pulang

15 Juni 2007
Icha Koraag

KLAPERTART FOR NGANA

Keke-keke sedia akang itu kukis
Sementara nyong kasih keluar itu saguer
Sesekali torang babadonci
Iko riang karena hati senang
Tengah malam nyanda terasa

Cingkeh so torang panen
Pai tua dan Mai tua ada tatawa
Kibas lenso sambil baku sedu
Karena tau esok so ada doi
Semua bisa bapontar pigi di Menado tua

Mar nyanda bisa tutup kita pe rasa
Ngana pe wajah trus membayang
Walau nampak jauh di pohon kelapa
Kirim kabar mar nyanda
Of ngana so malu jadi putra Kawanua?

Ngana so lupa pa tanah Toar Lumimuut?
Ngana so lupa ada janji pa kita?
Atau ngana so batona deng nona lain?
Air mata kita so nyanda guna
Sakit kita pe hati

Pigi jo dari kehidupan kita
Tapi jangan lupa kacang goyang deng manisan pala
Kalo esok ngana inga pa kita
Maaf kalo kita so kawing
Mar klapertart tetap ta simpan for ngana.

13 Juni 2007